KELOĞLAN'IN KUMBARASI

                        KELOĞLAN'IN KUMBARASI 

            Keloğlan'ın köyünde güzel bir bahar günüydü .Köylüler çok soğuk geçen kışın ardından gelen baharı sevinçle karşılıyorlardı.

            Köyde tatlı bir telaş yaşanıyordu.Kimi köylüler evlerinde bahar temizliği yapıyor,kimi evlerinin boyasını yeniliyor,kimileri çapa yaparak topraklarının ürünlerini hazırlıyorlardı.

            Tüm köylüler arı gibi çalışıyor işlerin bir an önce bitmesi için birbirlerine yardım ediyorlardı. Keloğlan ise bir ağacın altında şarkı söyleyerek baharın tadını çıkarıyordu.

                                     ''Ben bir garip Keloğlanım

                                      Eşeğim yok palan

                                       Varım yoğum doğruluktur,

                                      Asla sevmem ben yalanı.''